Klinisch toepassingsgebied:
Calcium is de belangrijkste minerale component van been.
99 % van het totale calcium komt voor in been.
Calciumionen spelen een belangrijke rol in de transmissie van zenuwimpulsen en in het in stand houden van de normale spiercontractie.
Abnormale calcium waarden duiden op een slechte werking van de parathyroïd klieren, ziekte van het beendergestel, carcinoma, ondervoeding, vitamine D deficiëntie en nierziekten.
Verhoogde waarden:
- Tumoren : met botaandoeningen en in geringere mate zonder botaandoeningen bij M. Kahler, niercarcinoom, gemetastaseerd mammacarcinoom, longcarcinoom, …
- Bij schildklier : primaire hyperthyroïdie, lagdurig gebruik van lithium, bijschildkliercarcinoom
- Vit D intoxicatie, sarcoïdose
- Geringe verhoging bij langdurige stuwing of staande (ipv.liggende) houding bij bloedafname
Verlaagde waarden:
- Vit D deficiëntie (malabsorptie, ondervoeding, chronische nierinsufficiëntie)
- Verminderde uitscheiding of verminderde werking van PTH (bijv. bij alcoholintoxicatie, na parathyroïdectomie of thyroïdectomie, magnesiumdeficiëntie)
- Bepaalde geneesmiddelen bijv. Anti-epileptica
- Recalcificatie van osteolytische skeletmetastasen onder invloed van therapie
- verlaagde albumine
Interferenties:
Boorzuur en Thymol geven een negatieve bias.
Interpretatietabel:
Referentiewaarde 5-15 mEq/24u geldt bij gemiddelde calciuminname via voeding.
- Bij calcium-vrij dieet : 0,26-2,0 mEq/24u.
- Bij lage tot gemiddelde Ca-inname : 2,5-7,5 mEq/24u
(Bron Vitros Instructions for Use)
|
