Klinisch toepassingsgebied:
Transferrine is het belangrijkste transporteiwit voor ijzer in het plasma. Het is een b-globuline met MG van 89000. Het staat in voor het transport van ijzer en de afgifte ter hoogte van de weefsels. Eén molecule transferrine heeft 2 bindingsplaatsen voor een ijzeratoom. Het geheel van alle bindingsplaatsen voor ijzer op het circulerend transferrine is de totale ijzerbindingscapaciteit (TIBC), die kan worden berekend uit de transferrine concentratie: 1 mol transferrine bindt 2 mol Fe3+ of 1 mg transferrine bindt 1.25 µg Fe3+. In normale omstandigheden zijn 20 tot 45% van de bindingsplaatsen bezet d.i. de transferrine ijzersaturatie.
De concentratie van transferrine wordt geregeld door de beschikbaarheid van Fe; in geval van ijzergebrek stijgt de plasmaconcentratie, worden minder bindingsplaatsen op het transferrine bezet waardoor de transferrine ijzerverzadiging afneemt. Na een succesvolle behandeling met ijzer keert transferrine naar een normaal niveau terug.
Bij een ijzerovermaat zal de toename van de ijzervoorraad aanvankelijk leiden tot een toename van de transferrine ijzerverzadiging
De bepaling van de plasma transferrine concentratie is nuttig bij de differentieel diagnose van anemie en om de behandeling ervan op te volgen en bij verdenking op overbelading met ijzer.
Verhoogde waarden:
- ijzergebreksanemie
- zwangerschap (2e en 3e trimesters, lichte verhoging)
- gebruik van oestrogene anti-conceptiepil (lichte verhoging)
Verlaagde waarden:
- chronische aandoeningen zoals ontsteking, kanker. Niet in alle gevallen.
- chonische overbelasting met ijzer (hemochromatose, hemolytische ziekte, megaloblastische anemie, chronisch overmatig gebruik van ijzerpreparaten e.d.)
- sterke ondervoeding (tekort aan eiwit in de voeding)
- zeer zelden : "congenitale atransferrinemie"
Interferenties:
Heterofiele AL en monoklonale Ig's kunnen interfereren.
|
