ZAS Labgids - Ratio kappa/lambda (vrije lichte ketens)

Klinisch toepassingsgebied: Vrije lichte kappa- en lambdaketens worden gevormd door plasmacellen bij de aanmaak van immunoglobulinen. Verhoging van lichte ketenconcentraties treedt op bij multipel myeloom, amyloïdose en MGUS, waarbij de verhouding van vrije kappa en lambdaketens ( kappa/lambda ratio) is verstoord. Bij MGUS bestaat er een correlatie tussen de toename of afname van de kappa/lambda ratio en het relatief risico tot progressie naar multipel myeloom. Principe: Voor de bepaling van vrije lichte ketens wordt gebruikt gemaakt van specifieke antilichamen die binden met een epitoop op de vrije lichte kappa- en lambdaketens dat enkel beschikbaar is wanneer de lichte keten niet gebonden is aan een zware keten(= vrije lichte ketens). Hierbij worden immuuncomplexen gevormd. De intensiteit van het verstrooide licht is een maat voor de hoeveelheid vrije kappa- en lambda- ketens. Concentratiebepaling gebeurt na calibratie d.m.v. een ijklijn. Verhoogde waarden: Verhoging van lichte ketenconcentraties treedt op bij een aantal aandoeningen zoals multipel myeloom, amyloïdose en MGUS. Bij deze is ook de verhouding van vrije kappa en lambdaketens ( kappa/lambda ratio) verstoord.

Vrije lichte ketens: Immunoglobulinen zijn opgebouwd uit zware en lichte ketens, verbonden met disulfidebruggen. Het type zware keten is bepalend voor het type immunoglobuline (IgA,IgD,IgE, IgG,IgM). De lichte keten van het antilichaam is of van het lambda-type, of van het kappa-type. Lichte en zware ketens worden geproduceerd in plasmacellen, waarna associatie tot een antilichaam van een bepaald type gebeurt en dit wordt gesecreteerd. Lichte ketens worden steeds in overmaat geproduceerd, ongeveer 500 mg/dag komt in de circulatie terecht als vrije kappa- en lambdaketens.